In het verkregen inertiaalstelsel (zie de herhaling hiernaast) zijn de twee cirkel-centrumfiguren als volgt ingevuld:

Verticaal

  • periodiciteit van de etmalen: eenparige cirkelbeweging van de Zon rond de stilstaande Bolwaarnemer in het centrum van het aardoppervlak
  • periodiciteit van de jaren: eenparige cirkelbeweging van de Zon rond een (eenparig) roterende Aarde (donkergrijs)

Horizontaal

  • periodiciteit van de seizoenen: eenparige horizontale cirkelbeweging op de horizon van het aardoppervlak


Vanwege de drie periodiciteiten voor slechts twee cirkel-centrumfiguren werd noodzakelijkerwijs uitgegaan van een eenparig bewegende Zon op de verticale cirkel t.o.v. een stilstaande, eenparig roterende, Aarde in het centrum.
In werkelijkheid is de jaarbeweging van de Zon echter versneld, en is niet alleen de rotatie van de Aarde eenparig, maar ook haar translatie. Als zodanig is bovenstande afbeelding dus onjuist.

Het oosterse inertiaalstelsel

De gemaakte fout kun je nu opheffen door het complete frame eenparig naar het noorden of naar het zuiden te laten bewegen (zie de pijl in het frame hiernaast).
Die beweging staat in dat geval altijd haaks op het verticale vlak van het frame, en dit betekent:

  • dat de stilstand van de (eenparig roterende) Aarde een eenparig translatie wordt
  • dat de circulaire bewegingsbaan van de Zon daardoor helixvormig wordt en zijn translatie hybride. Dus eenparig plus versneld tegelijk:
    • eenparig ten behoeve van de periodiciteit van de etmalen
    • versneld ten behoeve van de periodiciteit van de jaren


Elke Bolwaarnemer in het centrum van zijn frame beweegt dus eenparig en derhalve op een vrije manier door de ruimte, zonder dat daar krachten op inwerken. Dat de Aarde roteert, deert hem niet, omdat de Bolwaarnemer per definitie centraal staat. De Aarde draait dan a.h.w. onder hem door: Hij verkeert dan in een zgn. vrije val t.o.v. de Aarde en dat is heel modern in de westerse natuurkunde (zie NB.25).

NB.21 Vrije val is de toestand waarin op een lichaam (voorwerp) geen enkele externe kracht wordt uitgeoefend, behalve de zwaartekracht. De versnelling van het lichaam is in dat geval gelijk aan de valversnelling ten gevolge van de zwaartekracht. Een ruimtevaartuig bevindt zich in vrije val vanaf het moment dat de raketmotor wordt uitgeschakeld. Als het ruimteschip voldoende snelheid heeft voor een baan om de aarde, dan is het constant in een vrije val, zonder dat de afstand tot de aarde vermindert. De ruimtevaarders in het ruimteschip zijn dan gewichtloos, doordat ze geen enkele kracht voelen. Deze toestand kan in theorie eeuwig duren, al zal een ruimtevaartuig, vooral als het in een lage baan om de aarde is, na enkele jaren terugvallen naar de aarde. (Nl Wikipedia)

 

Het referentieframe van de Bolwaarnemer is aldus een uiterst modern, oosters inertiaalstelsel geworden.


Ga door naar: 3-3-inertiaalstelsel-is-ultieme-erkenning-van-de-uitgangshypothese

­