De heilige wijze in zijn waarnemingsbol

De Heilige Wijze verkrijgt zijn Wu wei zoals gezegd, door zich star te verbinden aan het oppervlak van de Aarde. Dit oppervlak heeft ondanks zijn eindigheid geen grenzen. Elke plek op het oppervlak van de Aarde ligt daardoor per definitie centraal.

In principe is elke plek op de aardbol dus geschikt om optimaal te kunnen waarnemen.

De Heilige Wijze zit echter niet alleen in het middelpunt van het aardoppervlak maar ook in dat van een 'waarnemingsbol': De onderste helft van die bol is een Aardse bolkap, de bovenste helft is de ruimte/hemel. Wu wei lijkt dus inderdaad een toestand van optimaal subjectief waarnemen.

 

Om de Heilige Wijze meer eigentijds te maken noem ik hem de ‘Bolwaarnemer’.

De Bolwaarnemer in zijn referentieframe

Door het aannemen van de eerdergenoemde eerbiedige houding met het gezicht naar het zuiden, creëert de Bolwaarnemer voor zichzelf dus een soort ‘referentieframe’. Dit bestaat uit twee loodrecht op elkaar staande cirkels, gevormd door de horizon van een aardse bolkap en de omloopbaan van de Zon (afb.).
Door zijn houding wordt het waarnemingsveld van de Bolwaarnemer – de zuidelijke helft van de aardse bolkap en de zuidelijke helft van de hemel – conventioneel vastgelegd. Het wordt begrensd door de OW-as, de zuidelijke horizon en de bovenste helft van omloopbaan van de Zon.

NB.4 Deze situatie geldt alleen voor het noordelijk halfrond van de Aarde. Voor het zuidelijke halfrond moet je met het gezicht naar het noorden zitten.


Het waarnemingsveld van de Bolwaarnemer is op die manier vastgelegd in zijn referentieframe en is sterk beperkt. Het is immers niet meer dan een kwart segment van zijn bol. Onder optimale omstandigheden kan de Bolwaarnemer dus slechts een kwart deel van de (zijn) totale werkelijkheid subjectief wetenschappelijk waarnemen! 

 

Merk nu op, dat de Bolwaarnemer zich op deze manier feitelijk abstraheert van hetgeen hij waarneemt. Hij doet dat echter niet door zijn eigen bewegingen te projecteren op hetgeen hij waarneemt, zoals de westerse wetenschapper, maar door zijn stilstand vast te leggen in het referentieframe. Zijn referentieframe bepaalt dus eigenlijk hoe hij de wereld als wetenschapper moet zien (zie 1.2.1).

 

Tevens heeft de Bolwaarnemer geconcludeerd, dat hij voor zijn Wu wei in feite onbeweeglijk stil moet zitten t.o.v. al het bestaande in het heelal. In dat geval moet de Aarde ten opzichte daarvan eveneens stilstaan.
Mocht dit niet zo zijn, dan moet hij dat opvatten als een extra beperking van zijn vermogen om subjectief wetenschappelijk te kunnen waarnemen, hetgeen dan geïmplementeerd moet worden in zijn referentieframe. Voor het geval dat dit niet mogelijk is, moet de Bolwaarnemer zijn exercitie beschouwen als een 'mission impossible'.

 

Ga door naar: Hoofdstuk 2 OPTIMALISEREN VAN HET REFERENTIEFRAME, 2.1. Het referentieframe voor een stilstaande Aarde

­